Art and craft en kunst….

Een vroege betekenis van het woord ‘kunst’ is kunde of ambacht /…./
Het creëren van op zichzelf staande werken (dus geen massaproductie) is een voorwaarde om iets kunst te noemen.
(Wikipedia)

Kunst vertrekt vanuit de kunstenaar en is in de eerste plaats de subjectieve expressie van een mens, los van elke objectieve mening of smaak van anderen.
Dit in tegenstelling tot cultuur, waarbij juist een beroep wordt gedaan op de betrokkenheid van een publiek.
(Wikipedia)

Kunst is dat wat gemaakt is met de vooropstaande bedoeling (één of meer van) de menselijke zintuigen én de menselijke geest te prikkelen.
Een kunstwerk wordt beoordeeld aan de hand van de mate en de kwaliteit van de prikkeling die het teweeg brengt.
(Wikipedia)

Kunst en positionering…

Kunst is een uitstekende manier van ‘positionering’ (corporate image). Dit kun je  heel goed zien in de geschiedenis waar bestuur, kerk en gegoede burgerij hier heel veel gebruik van maakten.
Het gebruik van kunst nu, voor het positioneren van een bedrijf, is met dezelfde waarde als in de geschiedenis te gebruiken. Het voert hier te ver om diep op het begrip ‘Kunst’ in te gaan.
Hierover is erg veel geschreven en gediscussieerd, maar deze positionering is vandaag de dag ook heel goed in te vullen met ‘kunstnijverheid of kunstindustrie’.
(Nijverheid waarin het vervaardigen van fraaie gebruiksvoorwerpen centraal staat – van Dale).

‘Kunstzinnige uitingen’ (laten we veilig blijven) zijn in vorm te gieten door een briefing (het verlangen van inhoud) van een opdrachtgever naar de ontwerper.  Die deze inhoud naar eigen inzicht vormgeeft,  zonder het belang van de opdrachtgever te vergeten.
Positionering kan ook thema’s gebruiken als bijvoorbeeld ‘Waardering’, ‘Samenwerking’ of bij geboorte, jubileum of verjaardag om dit individueel inhoud te geven. Uitingen hiervan kunnen zo’n beetje ‘het moeilijk te zeggen’ in een ontwerp verbeelden.
Bijkomend voordeel is dat het blijvend is, een persoonlijke  impact heeft,  ‘waarde’ uitstraalt. Dit in tegenstelling tot veel “design” massaproducten, die niets (maar dan ook werkelijk niets) met de positie van de opdrachtgever te maken hebben.

Maar hoe dan wel?….

Omdat een enkel kunstwerk als positionering bij corporate image prima past, is het als corporate identity niet te gebruiken. Tenzij indirect.
Het gebruik van een kunstwerk als identity (relatiegeschenk) is hard te maken als het kunstwerk in opdracht van een bedrijf zelf is gemaakt.
Dit met in het achterhoofd het te reproduceren en als een ‘statement’ aan relaties en personeel te schenken. Natuurlijk kan dit het doel voorbij schieten.

Misschien is er alleen maar iets nodig als een jubileum geschenk of als individuele beloning als extraatje.
Voortbordurend op de Art and craft beweging in de 19e eeuw hebben wij wegen gevonden om een verlangde positionering van een bedrijf  in een ontwerp te gieten, met het doel deze te reproduceren.
Om aan de incidentele behoefte tegemoet te komen hebben wij in de diverse mogelijke thema’s een aantal ontwerpen gemaakt voor afname in enkele stuks. Hierbij is de positionering ondergeschikt aan de ‘bedoeling en bericht’.

Gevaren…

Artikelen gemaakt in de kunstindustrie moeten ook nog aan een aantal andere vereisten voldoen, bijvoorbeeld  kwaliteit, het weergeven van de bedoeling,  doelgroep, cultuur, etc.
Kwaliteit dient zich te uiten in vorm, maar ook in materiaal en afwerking. Iets kan “mooi” zijn, en gemaakt zijn uit rotzooi. Voorbeeld hiervan is het gemiddelde artikel (beeldje) in gips wat eruit ziet als porselein of ‘brons’ geschilderd is.
Ook in metaal geldt dit: brons is een legering van koper en tin, messing is koper met zink. Een “brons” gemaakt van messing is goedkoper, en zeker geen brons (en absoluut niet duurzaam).
Een kataforetisch gelakt beeldje (als de ‘messing’ deurknoppen) is op het eerste gezicht niet van messing te onderscheiden, maar wat eronder zit is zink of plaatstaal.
Ook wordt er veel lood gebruikt in de kunstindustrie en verkocht als tin, zijnde “lekker zwaar”.

Er wordt  gesuggereerd dat ‘zwaar’ kwalitatief goed is, hetgeen klinkklare onzin is.  “Zwaar” heeft niets van doen met kwaliteit, anders zouden uranium beeldjes het summum zijn. Grote bronzen beelden zijn trouwens ook hol. Kunst wordt doorgaans niet in gewicht beoordeeld maar wel in vorm.

In veel landen (bijvoorbeeld Duitsland en VS) is het gebruik van lood en nikkel verboden, ook in dit soort artikelen.
Exporteren is dus riskant.
Dit geldt natuurlijk voor alle artikelen die onder een bepaalde valse noemer worden geproduceerd. Neemt niet weg dat het nooit de bedoeling van een opdrachtgever kan zijn om “een lijk in de kast” mee weg te geven.

Een briefing is ook hier van zeer groot belang, zeker met betrekking tot alle aspecten die buiten de uit te voeren vorm omgaan.