Na de briefing….

Iets nieuws ontwikkelen geeft een aantal specifieke problemen en vragen die moeilijk te beantwoorden zijn. We zullen proberen  om een aantal valkuilen te dichten die als vanzelf opkomen na de briefing..

Ik versta je niet.

Ontwerpen bestaat uit oplossingen geven voor een aantal problemen: vraag, vorm, materiaal, reproduceerbaarheid, budget, doelgroep, bruikbaarheid, het verkrijgen van onderdelen als halffabricaat, etc.
Ook speelt mee of een marketeer er uiteindelijk mee overweg kan, is het te presenteren, opslag, logistiek, etc. En: is het te verkopen. Erg veel dus.
Dus niet alleen een tekeningetje met iets geniaals.

Naarmate een ontwerp of model dichter bij de opdracht komt is het gebleken dat er een scheiding ontstaat.  Er zijn ontwerpers, techneuten,  producenten  en er zijn accountants, verkopers, media voor presentatie en nog veel meer.
Elk met een eigen jargon. Elk met specifieke vakkennis en behoefte. En uiteraard heel veel begrip voor elkaar.
Beroerd is dat de laatste groep vaak met "de vragen" komt, dit met de eigen kennis en jargon over probeert te brengen  naar de eerste groep, ook met eigen kennis en jargon,  die dit gaat proberen in te vullen.
Resultaat: de rem erop!

Communicatie…..

Communicatie tussen de verschillende beroepen is het eerste  en grootste probleem. Vaak gaat een aanvraag over verschillende schijven. Een mogelijk scenario bij een totaalleverancier:

De afnemer, die de aanvrager is, “vraagt” aan de totaalleverancier;
de accountmanager van de laatste  probeert de wensen te omschrijven;
de inkoper die het probeert over te brengen naar een theoretisch vormgever; de theoretisch vormgever die het overbrengt naar een industrieel ontwerper;  moment voor fiat van de inkoper;
de industrieel ontwerper die terugkoppelt en/ of het naar een modelmaker; modelmaker geeft een model aan de theoretisch ontwerper;
In de tussentijd is de inkoper met de calculatie van alle offerten bezig;

Tussendoor doen wij fijn brainstormen om alle communicatievervuiling eruit te halen.
Als het niet helemaal goed gaat, de briefing was toch niet helemaal “je dat”, of de aanvrager is ietwat labiel, beginnen we gewoon opnieuw.

Evenwicht…

Een probleem is dat een vraag of opmerking vanuit de kantoor-kant in 30 seconden is geformuleerd en dat de oplossing hierop door de ontwerper, werkplaats of atelier vaak dagen duurt. Dit geeft wederzijdse verantwoordelijkheden die vaak veel te licht worden opgevat.

Is er een akkoord, dan wordt alles doorgesluisd naar een producent (of producenten). Wat deze intern doet laten we hier (gelukkig) in het midden, we gaan er van uit dat deze bij zinnen is en alles begrijpt en een goede voorcalculatie heeft gemaakt.
Uiteindelijk is er een artikel, al of niet in een oplage. En nu?
Terugkoppelen.
In de tussentijd:
Verpakking. Begint het verhaal opnieuw. Wat voor verpakking? Welke eisen had de aanvrager? Past het wel, is het sterk genoeg voor verzending per stuk, hoe luxe,enzovoort.
Hetzelfde traject als eerder omschreven zou in het ergste geval weer plaats vinden; met een beetje geluk bestaat er een bestaande verpakking.

Verpakken….

Bij serie-stuk productie is verpakken mensenwerk, dus duur. De producent kan het (dan) vaak niet, o.a. omdat hij daar niet op is ingericht (heeft wel wat beters te doen). Het moet dus ‘ergens’ naar toe, waar ze inpakken. Vervoer? Distributie? Moet wel allemaal worden geregeld. In samenspraak  tussen de verschillende groepen.

Bovenstaand is geen onzin. Bedoeling is aan te tonen dat een opdrachtgever of tussenpersoon erg goede redenen moet hebben om van het aanbod- systeem over te stappen naar custom made. Hetzelfde geldt voor de producent waarvan de invulling verwacht wordt.

Custom made….

Vraag vreet tijd en geld, en vergt een (tijdelijk) aangepaste organisatie en geduld, en voor alles: heel veel kennis. Resultaat daarentegen is dat er ‘iets’ is gedaan waarmee de concurrentie het nakijken heeft. Dit noemen we “Custom- made“.
Custom- made producten ontwikkelen heeft een aantal voordelen die hier niet eerder genoemd zijn. Buiten het exclusieve- dus positionerende- is het ook nog o.a. een klantenbinder van jewelste. Soms is er geen ontkomen aan.
De “vraag” invullen is primair een dienstverlening en  geen “catalogus- handel”.